کد مطلب:41807 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
سوگند به خدایی كه وی را به پیامبری گرامی داشت، همین كه پیام آن حضرت را به آن سنگ رساندم ناگهان دیدم زایده هایی شبیه پستان گاو بر روی سنگ ظاهر شد و از همان زایده ها آب جریان یافت. من بسرعت نزد رسول خدا(ص) آمدم و آنچه را واقع شده بود گزارش د كردم. حضرت فرمود: علی! برو از آن آب برگیر. مردم هم آمدند و مشكها و ظرفهای خود را پر كردند، پس از آنكه خود نوشیدند و وضو ساختند و چارپایانشان را سیراب ساختند و... این فضیلتی بود كه خداوند عزوجل از میان اصحاب، تنها مرا به آن مفتخر ساخت. عن علی قال:... فان رسول الله (ص) كان فی تعض الغزوات ففقد الما فقال لی: یا علی! قم الی هذه الصخره و قل: انا رسول رسول الله (ص)، انفجری لی ما والله الذی اكرمه [صفحه 403] بالنبوه لقد ابلغتها الرساله فاطلع منها مثل ثدی البقر فسال من كل ثدی منها ما فلما رایت ذلك اسرعت... فاخبرته فقال: انطلق یا علی! فخذ من الما و جا القوم حتی ملووا قربهم و اداوتهم و سقوا دوابهم و شربوا و توضووا فخصنی الله عزوجل بذلك.[1] . [صفحه 404]
در یكی از جنگها، رسول خدا(ص) با مشكل بی آبی مواجه شد. (حضرتش در حالی كه به سنگی اشاره می كرد) به من فرمود: علی! برخیز و به جانب این سنگ برو و بگو: من فرستاده رسول خدا(ص) هستم؛ از تو می خواهم كه برای من از خود آب جاری سازی!
صفحه 403، 404.